Gatunek ten opisano dopiero w 1910r. W skład diety szpaków wchodzą zarówno owoce jak i drobne bezkręgowce. Samica składa od 1 do 3 jaj, z których po 12-14 dniach wylęgają się pisklęta.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody szacuje, że na wolności pozostało jedynie 50 osobników tych krytycznie zagrożonych wyginięciem ptaków. Pomimo że rejon, w którym występują jest mało zmieniony działalnością człowieka i zapewnia obfitą bazę pokarmową, liczebność szpaków balijskich ciągle spada. Spowodowane jest to ich masowym odławianiem przez lokalną ludność.
W Azji Południowo-Wschodniej wierzy się że posiadanie białego ptaka w domu przyniesie rodzinie szczęście. Niestety ptak zamknięty w małej klatce wiszącej pod sufitem nie ma szans na rozród, więc popyt zapewnia się wyłapując ptaki ze środowiska naturalnego.