Te niewielkie hipopotamy są 2 razy mniejsze i siedem razy lżejsze w stosunku do swoich kuzynów - hipopotamów nilowych.
Gatunek został odkryty stosunkowo niedawno bo dopiero w XIX wieku. Żyje samotnie lub w małych grupach; dorosłe osobniki łączą się w pary tylko w okresie godowym. Większość diety stanowią paprocie, rośliny liściaste, a także opadłe z drzew owoce.
Zwierzęta te są bardzo zagrożone wyginięciem z powodu niszczenia naturalnych siedlisk wskutek lokalnych wojen domowych oraz polowań. Populacja w naturze liczy poniżej 3000 osobników
