Gatunek jest idealnie przystosowany do życia na stokach Andów. W jego diecie dominują górskie trawy. W celu pozyskania mikroelementów zwierzęta często piją słoną wodę i wylizują wapienne skały.
Obecnie szacuje się że liczebność wikunii przekroczyła 350 tysięcy osobników. Do niedawna gatunek ten był narażony na wyginięcie (w latach 60 XX wieku pozostało jedynie 6000 osobników) jednak podjęcie sprawnych działań ochroniarskich spowodowały stały wzrost jego liczebności.
Sierść wikunii należy do najlepszych jakościowo wełen. Niestety jej pozyskanie często wiązało się z koniecznością zabicia zwierzęcia. Cena za kilogram tego materiału dochodziła do 300$. Jedno zwierzę rocznie produkuje około 0,5kg wełny.
