Mimo że ptak ten występuje na wielu drobnych wyspach Azji Południowo-Wschodniej to uważa się że nie jest on zbyt liczny. Do głównych zagrożeń nikobarczyków należą utrata siedlisk, kłusownictwo i nielegalny odłów, oraz sztucznie wprowadzone inwazyjne gatunki ssaków drapieżnych.
W skład diety nikobarczyków wchodzą owoce, nasiona i pąki. Do zbudowanego z patyków gniazda samica składa jedno jajo. Gniazdują zazwyczaj w koloniach.
Jest to najbliższy żyjący krewny wymarłego w XVII w. ptaka dodo.
